EVRAN

Ovada, yaylada ot koymadý topladý,
Danayý, öküzü boþ meraya baðladý,
Köyde sahiplenmedik bir tek yer koymadý,
Aldý aldý yeter bana demedi evran.

Babasýndan kalan mirasla yetinmedi,
Akrabadan, komþudan safýna ayýrdý,
Komþuyu düþünmedi karnýný doyurdu,
Yedi yedi þükür Yarab demedi evran.

Uçsuz bucaksýz olmuþ dünyalýk mülkün var,
Ayý derisinden yapýlma bir kürkün var,
Kuldan utanmaz ne de Allah’tan korkun var,
Yýðdý yýðdý yeter bana demedi evran.

Bahçesi var salkým salkým üzüm baðý var,
Bir traktörü sürü sürü davarý var,
Köyde fazla inek bende deðil onda var,
Çaldý çýrptý yeter bana demedi evran.

Garibim Tekin böylesine bir söz diye,
Günahlarýný yükledi suçsuz kediye,
Ölmekten kurtuluþ yoktur sana hediye,
Ýnþallah Allah’ýndan bulasýn sen evran.
Sosyal Medyada Paylaşın: