Çayın Altını Sen Yak
zakir
Çayın Altını Sen Yak
Berraklaþýr gülüþün çayla bütünleþirsin.
Buselik bir þarkýnýn güftesi buðu buðu.
Albeniyi özenle çay ile üleþirsin.
Ýki efsanesiniz ince belli ve kuðu.
Düþ görür güvercinler demliðin ziyasý naz.
Çaya teþne dudaðým sükunete merhaba.
Avuçlarýmda sýzý süzülür suya niyaz.
Cam olur efsaneye bu demde billur aba.
Demlikle çaydanlýðýn imecesi dem gülü.
Seni çaðrýþtýrýyor bardaðýn ýþýltýsý.
Suya ýtýr katýyor kara çayýn kakülü.
Dudaðýma busedir demliðin fýsýltýsý.
Çayla sensin her mevsim en itibarlý konuk.
Buðulanmýþ duasýn üzerinde bardaðýn.
Ömrüme ömür katar senle aldýðým soluk.
Çaya yansýsý vurur attýðýn ipek aðýn.
Elin deðer bardaða bardaðýn kadri artar.
Çayla sen hem dem iken þarkýlar hep suzinak.
Demlik derununda su ipek efsane tartar.
Bir sabah merhaba de çayýn altýný sen yak.
Ankara,04.01.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.