TİTREYEN O YÜREK

Yürüyordum düþüncelerle

yorgun bitkin bir halde

hýçkýrýyordu biri kalabalýk o sahilde

usulca oturdum eleri yüreði titreyen

tanýmadýðým biriyle neden dedim içimden

bu feryat bu yürekte



baktý yüzüme kaldým yanýnda saatlerce

sessiz ve endiþeyle tutum elini yeter

deðmez kimse bu titreyen yüreðe baþladý anlatmaya

derin bir nefesle çok sevdim onu ölesiye

býrakýp gitti nefesimdi dünya þahitti

niþanlým umudum yarýnýmdý

annem babam herþeyimdi o SEVDÝÐÝM DÝ

kýzdým içten içe o adama öfkem dilime vurruyorduki

3 kelimesiyle çöktüm dizlerimin üstüne


ölmeseydi býrakýp gitmeseydi sarýldý

boynuma hiç tanýmadýðý bana

tek kelime teselli edemedim o anda

azaril gelince herkes dönecek yaradana

denilmezdiki o anda

aðladým günlerce gecelertce o TÝTREYEN YÜREÐE

acýsýný hiseetim yüreðimin en derin en enkaz yerinde
Sosyal Medyada Paylaşın: