SEN KİM...BEN KİM!

Sen Kafdaðý’nýn þahý, ben çöllerde sürünen
Sen güneþe nazire, ben geceye bürünen
Sen gözleri dolduran, ben mercekle görünen!
Zaten ayrý dünyamýz , yelden ayrýlamayýz...

Damak tadýmýz tezat, sen þekersin ben acý
Sen al-i cenap zatsýn, bense mahlukat-böcü
Belliki sen ile ben makasýn iki ucu
Açýlsa da aramýz elden ayrýlamayýz...

Sen daðlarýn efkarý, maðrur bakýþ- baþ duman
Ben ebegümeciyim güneþten medet uman
Sen kaynayan volkan ben, parlayýp sönen saman
Sen ilk ben son baharýz, yýldan ayrýlamayýz...

Sen ayaklý eðlence, cümbüþler olmaz sensiz
Ben bir ýssýz dönence fýtratým mahzun- sessiz
Kendimi açamayan, sense giyinen bezsiz!
Biz bize gidemeyiz, yoldan ayrýlamayýz...

Alkýþlarýn fevkinde sen marifet timsali
Asgari vasýflardan ben numune misali
Feleðin dümeninde kaderimizin salý
Geriye dönemeyiz, selden ayrýlamayýz...

Bulem hatun, 4/1/2013, Antalya

Sosyal Medyada Paylaşın: