Sanmayı Özlemek

Zerrin Özer’e...

Sanmayý Özlemek


I

Sýzýlý geçiyor ilk yaz
geçiyor gerçi kollarý aðaçlarýn
güzel özgürlüðüne hazýr yarým pencerenin
o pencere bizim sanýrdým
ikimizin...

sanmayý özlemek
ilk yaz
bu akþama doðru
belki de söylenmemiþi söylemekti
ama bu akþam
ilk diye bir eylem yok artýk
Sokaklarýn kokusuyla büyülenecek
esrarý yasamakta direnmenin
Hiç bir isme uymayacak yalnýzlýðým
ve sesim yakýþmayacak hiçbir çaðýrmaya
çünkü özgürlüðü yakýn yaralý yarým pencerenin
bizi bir baþýmýza býrakacak
beni de...

II

kaldýrýmlardan daha tutkuluyum adýmlara
hiçbir sokak beklemez hiçbir gölgeyi
benim beklediðim kadar
ve bir de kentlerle yarýþýr
kalabalýklara ev sahipliði yalnýzlýðýmýn...

aðzýný býçak açmaz acýnýn
gece diye bir þey kalmaz sanki
kendimle konuþurum
aynýlaþýr o anýmla her gündüz
her yer dersem adresim olur
hicbir yer dersem gittiðim
herkesin yoldaþýyým
hiçkimse benim eþim
yollarýn imdadýna yetiþir merakým
sonumu beklemez hicbir adým
ben baþkalarý için varým
baþkalarý birbiri için
seni kendim için sevmedim
ben senin emeðinim...



kaðan iþçen...


Sosyal Medyada Paylaşın: