Abraham’a
Sesli ’’ Son Dem -II ’’
-I
a b r a h a m
bir rahmin içinde tohumsuz büyüyen iblis
Tanrý’nýn merhametinden mahrum mu kalacaktý
öfke gökte deliren dipsiz bir kuyu uçurumu
ki bu uçurum
temu yüzlü adamlarýn cinayetleri ile dolu
kimse Müntakim’nin yerine geçemezdi
destur fuhuþ yýrtýðýnýn günah çukuruna
kim güneþin þükrüne küfür bulaþtýrýyordu
ve kimler Basîr’in çaðrýsýna çýð düþürüyordu
kim abraham kim Habîr’’in yerine geçebilirdi
dördüncü çocuðun doðumuyla
hangi asýr kanlý yazýlmýþtý
-II
sakat býrakýlmýþ göðümün hýçkýrýklarýyla
kemirgen diþ eti sürüngenlerini
bir es boþlukta kesip azý diþlerimde býrakýyorum
ki azý diþlerim tecavüz tuzaklarýný kalemleyen
yedi ülke krallýðýnda omurgasýz ruh
omurgasýz ruhumla
piç bir çocuðun kalbinden öptüm abraham
sadece Tanrý gördü
kâv- mine üç kere ölen bir kadýnýn
þiir çýðlýðýnda ellerini bedev-i güzergâhýnda yiyen
içsel sövülmüþ
tüm cümlelerini mide boþluðundan geriye püskürtüp
boðazýndan taþan kahpe kurþunlara
yas tutan abraham soluðu
-III
ateþ cehennem demek deðildi
cehennem merkezi insanýn fikrinde peydahladýðý
zoraki doðurtulan kadýnlar kýyameti
birde baþsýz adamlar aynalarýydý
aynalar sahtekardýrlar
týpký orospu dölü içmiþ genelev avcýlarý gibi
kaç kadýn ve kaç kýz daha
katledilecekti
kör ülkenin topraklarý mý kurudu
abraham
ben ne vakit babamýn karnýna gömülecek’tim
tüm ölü þairler dirildiklerinde ve yer yer açtýðýnda
altý fiþlenmiþ kadýn ve erkek
üryan boþluðun kucaðýnda emzirilmemiþ bebeklerin
ceninlerini kustuklarýnda
tüm ölü þairler azrail olacak
kirpiklerini çocuk tenlerde
besleyen delirmiþ sakat ruhlara
-IV
yüzümün nemli kelimeleri sol yanaðýmdan iþgal yiyip
saðýmdan kurtulamayan öcü kabuslarýydý
zaman sarkýçýnda asýlan yelkovan ise
beyinim en iç merkezinde
hiroþima tutanaðý
bu tutanak zapta geçtiðinde
ben kendimi yeniden diriltip
sokak köpeklerinin aðýzlarýnda ki salyalarý alýp
bir þiþenin içine döktüðümde
o gün yaðmur geceye salya yaðdýracak
þiþeler içinden dökülecek pisliði
pislikle temizleyen çýðlýklarým
zehirli kadeh þiirinde
pozavak a d a m l a r a mezar olacak
abraham kendimi sana býraktýðýmda
beni ya ateþin korundan koru
ya da o ateþi giyindir bedenimin hücreler gömleðine
baþýmý omurga terzisinde kayýp ettim abraham
baþým baþýnda parçalanamýyor
-I
ellerim diyorum ellerim a b r a h a m
bel kuþaklarýnda ölüm esareti
September Oktober November
2013 Duisburg
Lösev
Mai Kelebeðim
Nefesinden öptüm ruhunu
Sevgimle var ol her dem...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
John ve Ölü Mektup Kasva👣 Gülücük Kuşları Gözlerime Ağlarken Dokun Efruz Dikiş Hû Ya Ali Yeni sevda *Batman* Ateşin İntiharı I- Bedrûd