Kendin gibi bil, her yanýn gibi
Üstü baþý hayal olan çýplak
Her yaný mücevherli fakir
Peygambere gelen Cebrail’in
Dili de olsan
Söyle bana her yanýn gibi
Kendin misin ben gibi
Ucuz parþomene yazýlý bu dar-ý dünya
Her yer güneþin esiri de
Geceyi salan bu sahip sensen
Bildiysen hükmün yalandan da yalan
Bir çamdan düþen kozalak
Gece rüzgârý olsan da
ömrümde sesin bir bebek gibi yasak
Kendin gibi bil beni
Aðladýðýnda sümüklü
Padiþahken en gaddar sevdalý
Yarým yamalak sesiyle aþký mýrýldayan
Anne diye aðlayan bebek gibi
Kendin gibi bil beni
Denizde aradým gözyaþýný
Hangi dalga
Hangi rüzgar ya da hangi sen
Bana verecek bu isyanýmý
Kendin gibi bil beni
Sesinde doðurduðum resimler gibi
Kendin gibi bil beni
Ýdam günü gülücüklerle
Çiçeðe dönmüþ gölgerim gibi
Renksiz tatsýz sessiz bir de yaþamsýz gibi
Bil beni kendin gibi öldür beni
Düþüncesizliðim ben gibi görmüþtüm
Gözünden düþen inciyi
O inci ki artýk en ince küfür gibi
Dilimde tuzlu bir parþomen
Haydi kendin gibi bil beni
Biliyorsan kendini