YORULDUM

Çok yoruldum hayat denilen bu oyundan
Ýki yüzlü düzanbazlardan
Dost görünüpte düþmanlýk yapanlardan
Ömrüm boyunca çok yoruldum

Kime dostum dediysem vurdu beni
Ölümlerden ölüm beyendirdi
Önce can dedi sonrada canýmý yedi
Caným dediðim bütün insanlar

Yoruldum hemde çok yoruldum
Dokunsalar yýkalacaðým sanki
Öylesine güçsüz ve yorgunum ki
Bütün ümitlerim elimden alýndý sanki

Bir of çeksem dünya ufalanýr elimde
Bir ah çeksem acýlarým azar durur yerinde
Ne yapsam çaðre bulunmaz dertlerime
Yoruldum hemde çok yoruldum bu hayattan

Kime inanýp güvensem sýðýnsam yanýna
Önce çýkarýna bakýyor dost bildiðim insanlar
Hiç bir insan hak etmez bunca kötülüðü
Allah aþkýna yeter gayrý tuz basmayýn yaralarýma

Yoruldum iki yüzlü düzenbazlardan
Dost görünüpte yýlan gibi sokanlardan
Zenginim deyipte hava satanlardan
Ýnsan görünümlü canavarlardan yoruldum

Önceleri severler sizi sonrasýnda gülerler
Can bildikleriniz var ya ömrünüzü adadýklarýnýz
Ýþte onlardýr sizi sizden edip sizi delirtenler
Yoruldum hem de çok yoruldum bu hayattan.

Ufuk GÜNEY




Sosyal Medyada Paylaşın: