Yağmur sonrası Gökyüzü

Saçlarýna ak düþmüþtü mavinin
gördüm;
baþýmý kaldýrýp ta baktýðýmda
kara bir delikti yalnýzlýðý;
uçuþan kuþlar ve tayyareler,
apak kirpiklerinin arasýndan geçerken
gamzelerini de gördüm
mavi damlalarýný boþluða dökerken
kimi yeþildi, kimi sarý ve diðerleri.

Gözleri açýk aðlayanlar bilirler
hani, hýçkýra hýçkýra aðlarken
bir renk cümbüþü oluþur ya kirpiklerde
buðulu bakýþlar oturur gözbebeklerine
damlalar bir zincir gibi halka halka
ve arasýndan geçen güneþ kýrýklarý
gökkuþaðý gibi görünür ya gözlerimize,
iþte, öyle bir þey, yaðmur sonrasý gökyüzü.

Denizi öpmediði günler
Gri bir yaþama mahkum eder alemi
Toprak susar, su susar, kuþlar susar
Karýþýr gündüz ve geceler
’Selam sana ey güneþ’ deyipte yýrtýnca griyi
Yeryüzü çekince örtüyü üstüne
Ölünesi mavi dudaklar buluþur.

Ensar Cevval


Sosyal Medyada Paylaşın: