yine umutlarýný büyüt her þafak attýðýnda..
çýkarým
acýklý bir düþ mavisinin kýrsal sabahýnda yola
bulutlar daha gözlerini ovuþtururken
ve acýlar piþmeye baþlamadan tandýrlarýn ateþinde
berduþ yüreðimle bir demlik çayýmý içer alýrým payýma düþeni
susar iklimin yaralý çocuklarý
geride sallanan bir el bile býrakmadan
baþýmý koyarak umutlarýn koynuna
adýmlarým özgürlüðümün tanýðý topraklarý
çýkarým
aðýr voltalar tutmuþ geceden kalma bir sabah
arkama dönmenin ürkekliðinde yolu gözlerim usulca
bir yaným kayýp bedenler saðanaðý
bir yaným anneler dolu bin yýllýk acý
gözlerime azýcýk batan yalnýzlýðýn kavgasý
yavaþça ayaklarýma öðretirim özgürlüðümün topraklarýný....
sonra
cebimden çýkartýrým militan umutlarýmý
daðýtarak tarlalarýn rahmine
geçerim dudaklarýmda bir devrim gülümseyiþiyle
aðýr soykýrýmlar acýtýr tamda göðsümdeki vatanýmý
yine toparlayarak dünyanýn saçlarýný sýnýrsýz cümlelerimde
kayalýklarýn baðrýndan süzülen yarýnlardan yudumlarým kana kana..
o kadar yorgunum ki artýk
yüz yýldýr yürüyorum kentlerin terk edilmiþ umutlarýnda
biliyorum
kanayan onca yýkýlmýþ hayal var dört bir yanda
ve göðsüm çapraz cesaret
kuracaðým yýkýlan tüm umutlarýn sonsuz rüyalarýný..
insanýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.