dört mevsimlik ülkemsin

sen benim dört mevsimlik koca bir ülkemsin
tinerli sokaklarýnda Ýstanbulun
yalnýzlýklara mastürbasyon çektirecek kadar sessiz/di gidiþin
ardýndan savaþmaya lüzum bile görmedim
çünkü bir düþmandan bile kifayetsizdin
sen benim dört mevsimlik koca bir ülkemsin
her mevsimde bir baþkasýyla seviþemezsin
yanýmda þakaðýmdan uzak/uzakta ruhumdan bile þensin
yokluðunu bulana bir þato vereceðim
önce þu ruj izin dudaklarýmdan geçsin
hala boynumda eriyen busenle uyuyorum
gelmelisin
açýlmalý perdeler yeniden/demlenmeli çay bir keyifle/iþtahlanmalý mutfak masasýndaki þarap þiþesi
doðmalý güneþten önce küvetteki ölgün çýplaklýðýmýn üstüne sesin
sen benim dört mevsimlik koca bir ülkemsin
hayaller kurulmalý yeniden koynunun mimarisinde þevkle
nüfus tabelamýza bir de çocuk eklemelisin
yoruldum sensizliði saklamaktan
sonunu getiremediðim bir þiir cesedisin
saçlarýna dolansýn yeniden yaðmurla dinen veda
sen/her hikayemde baþka bir benle yatacak kadar fahiþesin

Gökhan Gök
Sosyal Medyada Paylaşın: