Mahremi Zihnime
Gelmeye çalýþýyorum gittiðim yerlerden dönüþ zorken kendime
Tüm anlamlarýný yitirmiþ bir alfabe ile,
Gecenin bir vakti kalkýyor anestezik düþünceler karalýyorum defterime
Defalarca direnmeye çabalayan gözlerim sürüklenmeye hazýrken yine bir sele
Kalbimde yeni bir umut ruhumu týrmalýyor, cüretkârca dalýyor en karanlýk labirentlere…
Her yaþadýðým düþü defalarca fotoðraflayýp iþliyorken beynime
Ýçimde çýkan hengameye yazgýsýyla direnen bir yürek ile,
Astarý yýrtýlmýþ, yalnýzlýk aðýtlarýmý giyiniyorum üþüyen bedenime
Karanlýk labirentlere indikçe sanki ellerin deðiyormuþçasýna alevlenen tenime
Nefessiz kalmaktan korkuyorum ne olur bir daha vakitsiz gelme mahremi zihnime…
Gün doðmaya hazýrlanýyor, kasýrgalý düþlerle sen dolarken nefesime
Kalemimden hafifletilmiþ, sensizliðimi dindirecek bir Morfin ile,
Dindirirken sancýlarýmý, gözyaþýmdan merhemler sürüyorum pansumansýz yüreðime
Okuduðun bu darmadaðýn yazýyý bir Pazar sabahý karalarken defterime,
Yine gidecek misin? Yine kaybolacak mýyým? Yine gömülecek miyim?
Kendimi bulamayacaðým derinliklere….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.