Sen neden üzülürsün bak baþtaki dayýndýr.
Alýnan avantanýn büyük kýsmý payýndýr
Cüzdanýn dolup taþar rüþvet almak huyundur
Bu devran senin gibi haramzadeler için,
Fýrsatlar sunmaktadýr; durma, beleþten geçin
Elin oðluyla kýzý iþsizmiþ, sana gam mý?
Arpalýðýn su çekmiþ, ufuktan gelen zam mý?
Sorsam, der misin bana? Millet gerçekten ham mý?
Sözüne güvenilmez senin gibi bir hiçin.
Kanýmýz donmaktadýr; durma, beleþten geçin.
Kitaptaki kuralý nefsine uydurursun.
Haramlarý yer sonra helale saydýrýrsýn
Karþý gelen olursa meçhule kaydýrýrsýn
Bu elleri býrakýp, gidersin yükler, göçün.
Ocaklar sönmektedir; durma, beleþten geçin.
Ey sözlerle oynayýp insaný ahmak sanan;
Ahmaklýk senin gibi yaþamak buna inan.
Belli ki haram sütle beslemiþ seni anan.
Helal kazanmak varken, harama batmak niçin?
Halk derde banmaktadýr; durma, beleþten geçin.
Her devirde sen gibi kurnazlar gelip geçti.
Her çolak el tarlada elin malýný biçti.
Mukadderat böyleymiþ millet duru su içti.
Vebali boynunadýr fakir, fukara açýn.
Ýçimiz yanmaktadýr; durma, beleþten geçin.
Dersin; bazý zamanda aldatmak da vaciptir.
Komþular yaya iken senin bindiðin ciptir.
Millete kuru ekmek, sana bal münasiptir.
Ye, iç efendi, durma; çal halkýndan, al öcün.
Aç, kader sanmaktadýr; durma, beleþten geçin.
Þimdi sözün özüne gelirsek demeliyiz;
Fakirin, fukaranýn sýðýndýðý eliyiz.
Bizler ki; bu milletin en saðlam temeliyiz.
Doðrulara yönelip, yanlýþlardan hep kaçýn.
Dil, Hakk’ý anmaktadýr; durma, beleþten geçin.
Vaktiniz dolana dek yayýlýn otlaklara.
Menþeine bakmadan götürün gýrtlaklara.
Þiþince göbeðiniz uzanýn yataklara.
Milletin parasýný har vurup, harman saçýn.
Çark böyle dönmektedir; durma, beleþten geçin.
NÝLÜFER SARP_______TEMMUZ.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.