YER YER

Bir damlayla düþer, ana rahmine
Türlü mantar gibi, çýkar insanlar
Bir bakarsýn sürgün, sürer dal olur
Gözünü dünyaya, diker insanlar

Bir yaþýnda, ilk sözünü duyurur
Beþ yaþýnda, iyi/kötü ayýrýr
On yaþýnda, okumaya bayýlýr
Bilgi tohumunu, eker insanlar

On beþinde aklý, gelir baþýna
Yirmisinde akýl, ermez iþine
Yirmi beþte baþlar, kendi düþüne
Baþýný yuvaya, sokar insanlar

Otuzunda, dizðin yemiþ at olur
Otuz beþte, bilgileri kat olur
Kýrk deyince, her yediði et olur
Kendi dertlerine, bakar insanlar

Kýrk beþinde, daðarcýðýn doldurur
Ellisinde, ahvalini bildirir
Elli beþte, ahret için yeldirir
Artýk yaþamaktan, býkar insanlar

Altmýþýnda, kara kara düþünür
Altmýþ beþte, beden yorgun aþýnýr
Yetmiþinde, uyuz gibi kaþýnýr
Yalnýzlýk çýrasýn, yakar insanlar

Sekseninde, oðlun/kýzýn unutur
Seksen beþte, bahar/yazýn unutur
Doksanýnda, kendi yüzün unutur
Doksan beþte gayri, çöker insanlar

Kefen ile suyu, hazýrdýr gayri
Yüz yaþa girmeye, kalmazki hayrý
Bir geriye baksa, yok olmuþ seyri
O kara topraða, akar insanlar...

Leylâ Yýldýrým (Leylican) 

Sosyal Medyada Paylaşın: