Yeter
Susmak yok bundan sonra, sükütüm canda sýzý
O kadar alttan aldýk, horlattýk oðlan, kýzý.
Ne de çabuk kanarýz, tatlý dilli sözlere
Biz diktik onlar kesti, ciðer düþtü közlere.
Her gün bir tokmak iner, garibin kafasýna
Yaptýklarý zevk oldu, doymazlar sefâsýna.
Þeytan tuzaðý gibi, vurduðunu düþürür
Eðer ben konuþursam, bildiðini þaþýrýr.
Sabýr taþým eridi, bozulacak aralar
Kimse farkýnda deðil, kanser oldu yaralar.
Bir gecede soyuldu, uçtu bizim paralar
Sýfýrlar silinse de, pula döndü liralar.
Sonumuz meçul þimdi, yandýk Allah’ým yandýk
Söylenilen her söze, hemen inandýk, kandýk.
Ne cepte ne cüzdanda, kalmadý zerre kuruþ
Bize düþen tek görev, yine vakurlu duruþ.
Çaðlayarak coþardý, berrak akardý suyum
Özümü mü kaybettim, birden deðiþti huyum?
Faturalar üst üste, karþýmýza çýkarlar
Okumadan atarýz, elimizi yakarlar.
Soyuldukca soyulduk, ne olacak hâlimiz?
Dört kolluya binerek, defn olacak salýmýz.
Ýþ iþten geçer ise, vur baþýný taþlara
Annen bile acýmaz, gözden akan yaþlara.
Az kaldý çalýnacak, sandýk denen sazýmýz
Cevabýný güzel ver, gelsin artýk yazýmýz...
Leyla Yýldýrým (Leylican)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.