gülbeyaz

güzelliðini vurmasa
yüzüme
dokunmasa bakýþlarý
rüyalarýma
kayýp çýðlýklarýn aðýtlarýna uyanmazdým

acýnýn gözleriyle öptüm ýrmaklarýný
dokunduðumda
yüreðinin duvarlarýna
damarlarýn baðlýyken damarlarýma
yüreðinin çiçekleri
hep beyaz

sürüngen günün yalnýzlýðýyla
kaybettiðimde gölgeni
týlsýmýyla kaleminin
hasretini
hasretime yaz

göçebe iklim aðzýnda
ne kanayan mavi
ne de yaralý masal perisi
soluðunda
nefeslenir

çýnlar tepelerinde daðlarýnýn
yediveren hüzün
girince
gözlerinin sokaklarýna
tutsak þehrin mahkumlarý gizlenir

ah sevgilim
senle yolculuðumda
samanyolunun
devþirirken yýldýzlarýný avuçlarýma
dilek taþýma
yüreðini kaz

demlenmiþ sevgin
gönlümün saksýsýnda
açtýðýnda gülbeyaz
aldýrma
küsmelere
nasýl olsa
her kýþýn ardý yaz

þimdi
beklerken kimsesizliðinde
hayalini
kendi etimi yer
kendi kanýmý içerim
gülbeyaz...


1.1.2014 Mönchengladbach...
Sosyal Medyada Paylaşın: