yýl içinde böyle bir gece kadar
sessizliði hiç yaþamadý bu sokaklar
derdi meçhul, esintiler de küskün
üstelik sadece
üç, beþ hanede yanýyor lambalar
tahmin etmek güç deðil
þimdi aþikar, gürültünün ocaðý nerede
doðanýn ortasýnda uykusuz nice kuþlar
ve mutlaka
devrini beþ geçen oklarýn özleminde
gül kokulu hayallere busede gönüller
biraz daha zenginleþirken hatýralar
kim bilir, belki yarýn
rüyasýndan uyanacak yeni fýrtýnalar
umut dünyasý iþte
güzellikleri düþünmek bin avuntu
neylersin arkadaþ, bak yavaþ yavaþ
akarken tükeniyor adýna ömür denen o pýnar
31.12.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.