Gökyüzü sis ve kül örtüsüyle eþlik ederken Yüreðimin sebepsiz hüzünlerine, Yalnýzým yine bir sokak ortasýnda Gölgeme sýzan ýþýklarda hiçliðimi avuçluyorum…
Uzaklardan zifir içerisinde bir yýldýz göz kýrparken Avuçlarýmdaki boþluk yayýlýyor gözlerime, Öyle karanlýk, öyle derin, öyle anlamsýz ki Baksam göremiyorum, Sussam duyamýyorum, Bir garip boþlukta kayboluyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
memak23 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.