SEVGİLİ
bir yerde biliyorsun seninle karþýlaþtýk
ben bir daldan kabuk gibi kuruyorken topraða
sen bir dala yaprak gibi yürüyordun topraktan
ömer faruk hatipoðlu
sevgili;
gözlerinden þiir damlatmak
dilinin ucundan emerek sözcükleri
taze yemiþler uyurken,
yüzünün bahçesindeki sesi duymak,
burasý, gündüzün geceyi giyindiði yer.
sevgili;
parmaklarýn iz býrakmadan baþka bir ele koþmasý
kollara bir kucakta yer açmak,
kavrulan toprak, nazlanan bulut,
baþý kaldýrýp alýnla öpmek damlalarý;
burasý, rüzgarýn sürdüðü yaðmur kokusu.
sevgili;
tenini hapsettiði giysilerinin,
gözlerinde savrulmasý,
suyun giyindiði cam bardak,
her gülüþün ardýndaki çýplak beyazlýk
burasý, iki aðzýn soyunduðu yer.
sevgili;
gülü dalýnda býrakmak onun için,
bülbülü kafesten
denize dökmek akvaryumu onun için
ve baðýþlamak,
elmalý þekerin etrafýnda dolanan sineði
farkýnda olmak her tatlý anýn,
burasý, aþkýn daldaki gül hali,
havadaki bülbül,
akvaryum, suda balýða ölüm süsüydü.
sevgili;
cennetin yeryüzüne sunduðu elma,
nar
incir,
tadýmlýk hüzün biraz,
bir tren istasyonunda buruk bir hoþçakal
kýsa cümlelerle bendi kýrýlan sesin,
dil suyunda akmasý
iki gövdenin gözlerde durulduðu an,
burasý, vagonlarýn raylara bastýðý yer,
ah bu tren hiç kalkmasa.
ahmet aslan
idil (nisan 2007 kora yayýn)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.