Demlikte Mukim Güzel
zakir
Demlikte Mukim Güzel
Zemheri ayazýnda süzinak bestedir çay.
Ýçi ve bakýþlarý ýsýtýr özen ile.
Gül misalin elinde ferahnak destedir çay.
Güftelerin özünde tutkular gelir dile.
Renk ahenk bütünleþir muþtu olur dudaða.
Berrak bakýþlarýyla çeker kendine bizi.
Karanfil katresinden renk siner ipek aða.
Efsane dudaklarda kalýr karanfil izi.
Demlik ile çaydanlýk ünsiyet eder dem dem.
Suyun en güzel hâli arz olunur sükutla.
Sessizlik bestesidir o dem dudaða merhem.
Ve sessizlik bozulur neyle kemanla utla.
Camýn rengi deðiþir tenine deðince çay.
Buðulu sözcüklerle zarafet resmedilir.
Demlikle hemdem olur baþýný eðince ay.
Çayýn has iksirini hâlden anlayan bilir.
Bir Ankara sabahý yamaçlara sis iner.
Anemonlar kurumuþ aðaçlar dökmüþ gazel.
Hatýra sayfasýna çayýn ýtýrý siner.
Bize nazý sevdirir demlikte mukim güzel.
Ankara,31.12.2013 Ý.K
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.