sözden bir ev yapalým ay gecelerine þarkýlar konsun
seni suskulardan kaldýrýp sesimdeki kýmýldanýþý versem kollarýna göðsüm rüyayla dolunca yani dalgalanýnca içim bu har zamanýdýr
bulutlarýn asýrlýk sessizliðinde gece siyah bir toprak gibi uzanýyor sezginin kokusu var tutuþmuþ kýrmýzýnýn koynu alla beni
bir kuyunun dibinde kurumuþ matemin laneti gök bizden yana bir kuþ havalanýr bir kuþ daha adýmýz dertsiz bir güne baþlamýþ uzun güneþ olalým çýrýlçýplak günaydýnlanalým alacalansýn sedef
þiirin niyetini biliyorum anladým ki kozadan çýkmak ister belki saklandýðý bir redifti yüreði mercan müzikle boyamýþ kuru sazlýklarýný
gel baþucuma sözcüklerin kesiþtiði yerde besteler sunayým dudaklarýna...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.