BENİ BİR VEFASIZ EŞE ÇEVİRDİN

Gürül gürül akan, suyumu kestin
Beni deðirmende, taþa çevirdin.
Her gün bir yanýmdan, bir külük vurdun
Beni bir onulmaz, baþa çevirdin.

Þafak söktü güneþ, görmedi yüzüm
Yapraksýz dallardan, beterdi güzüm
Püsen püsen indi, dert ile sýzým
Kar yaðdý daðýma, kýþa çevirdin.

Hecâi’ler gibi, boynumu büktün
Dalým sallandýkça, çiçeðim döktün
Azrâil’im olup, üstüme çöktün
Kanadý kýrýlmýþ, kuþa çevirdin.

Ayrý koydun; kara kara kuzumdan
Yavrularým gitmez, oldu gözümden
Oylum oylum yaktýn, her an özümden
Beni bir vefâsýz, eþe çevirdin.

Bir garip Leyla’yým, çilem bitmedi
Taþa yetti gücüm, sana yetmedi
Ecel terim, hiç üstümden gitmedi
En sonunda beni, tuþa çevirdin.

Leyla Yýldýrým (Leylican)

Sosyal Medyada Paylaşın: