Karýncayý ölüm döþeðinde seyreder güneþ Ne kadar çalýþkan olduðunu düþündüm küçüklüðümü tahtadan beþiðe beler annem Çok sýcaktý bana, ama üþürdüm.
Büyümek için uðraþýrdým Büyük adam olmak için düþünürdüm Annem büyük adam olacak derken Kýrký vurdu ibreler tam saat on iki de
Annem bana hala çocuksun der Büyümedim onun gözünde Geriye baktýðýmda ne göreyim annem hala benim küçüklüðümü sever Binlerce karýnca cesedinin ayak izlerinde
Aðlayanlar susmuþ Gökyüzünde ki bulutlarý seyret anne Karýncalar mutsuz.. güle güle anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
karbulutu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.