Seninle ...Sensiz...
Ben sadece seni sevdim
Sen damarlarýmda kandýn
Ýlk kez bu yürek sevdi…
Ýlk kez bu kadar kolay kabullendi.
Gözlerim deðildi sana bakan,
Yüreðimdi ilk seni gören…
Çiçek, çiçek açtýn yüreðimde
Yaðmurlar yaðdý tel, tel
Gökkuþaðý zayýf kaldý,
Renklerinin karþýsýnda…
Bazen kýrmýzýydýn bir ateþ gibi,
Bazen maviydin ulaþýlmayan gökyüzü
En çok renklerde sevdim seni…
Seni severken, mevsimleri de sevdim
Rengârenk çiçekleri kokladým
Her þeye raðmen sevdim seni...
Güçlüydüm artýk, sevgin vardý
Seni düþlerken sabahlarý seherde
Çarþaf gibi bir deniz görürdüm tertemiz…
Huzur bulurdum sevginde, mutlu olurdum
Sakin bir göle dönüþürdüm yanýnda.
Saflýðýný, olgunluðunu sevdim…
Duru bakýþýnda, karda güneþi gördüm.
Sesini ve suskunluðunu sevdim,
Küçük oyunlarýný, korkularýný sevdim
Sýðmadýn cümlelere, sýðdýramadým,
Sen yaþam kaynaðým oldun…
Seni severken yorulmadým, býkmadým,
Seninle tamamlandým çoðu kez.
Þimdi mevsimlerden kýþ... Sen yoksun,
Üzerime çið taneleri düþtü bir, bir…
Sen gittin, üþüdüm yokluðunda…
Sensiz eksildim, bittim… Yok oldum.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.