Allahým almasýn bu caný kefensiz
ben seni görmeden yaþayamam ki sensiz
yaðmur bulutlarý gibi gezerim sahipsiz
akar göz yaþlarým yaðmur gibi
yüreðim sen de kalsýn çýksýn nefesim
bir toz bulutu gibi savrulsam önünde
diz çöksem kaybolsam gözlerinin renginde
dilim de sana ait tek söz
al yüreðim sen de kalsýn olamam ki sensiz
bilmiyorum hangi sevda çekilir dertsiz
uðruna dökülür gözlerimden yaþlar sebepsiz
bir yaz günü güneþin
tene vuran sýcaklýðý gibi
yürüyorum sahil de dalgalarýn kayalara vuran sesiyle
yosun kokusu kaplýyor rüzgarýn esiþiyle
yalnýzlýk yine býrakmýyor peþimi
sen geliyorsun aklýma ilk günkü gibi
seni seviyorum diye haykýrmak istiyorum
içimden gelen çýlgýnca bir hisle
biliyorum yýllar önce açýlmýþtý aramýz
kabuk tutmaya baþlamýþtý yeni yeni yaramýz
karþýlaþmamýz bir tesadüften ibaretti
kimsenin suçu günahý yok bunda
bilecek bedelini ödeyeceðim sevginin
yine üzgünsün daldý bak gözlerin
sen de aðlýyorsun derdin ne
neden nemli gözlerin
ben kime kahredeyim kýrýlmýþ dökülmüþüm
neden içtiðimi sorma ben zaten ölmüþüm...
Refik
29.12.2013
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.