Suskun Vedalar ( X )

Gün, güneþi ötelerken
Puslu karanlýklar doðurur gece.
Cýlýz bir ýþýk
Köhne evin
Duvarlarýný yalar.

Bir adam
Baþý ellerinin arasýnda
Hem savcý hem hakim kendine
Þahitsiz davalarýn
Yargýsýz infazlarý
Kýrmýþ kalemini
Yüce divanýnda.

Avuç içlerinde
Silinmiþ çizgileri umutlarýnýn
Bir çaðlayanýn sesi
Yankýlanýyor uzaklardan
Serçeler kanat çýrpýyor
Ýmbata tüylerini okþatarak.

Yorgun ayaklarý sürtünürken
Kaldýrým taþlarýna
Ateþ böcekleri ýþýkla dansa baþlamýþtý bile.

Ne kadar da benzeþiyoruz diye düþündü
Ben de senin pervanendim.

Biliyor musun her gece
En parlak yýldýzlarda aradým seni.

Hoþ tanýþtýðýndan bu yana
Kendi söylediklerini
Kendi duymaya alýþýktý ya
Yine de varmýþ gibi
Elindeki beyaz gülü
Fýrlattý gökyüzüne
Yolun açýk olsun dost dedi.

Sen beyaz güle
Ben sana
Doyamadýk birtürlü..

29.08.2012 - Darýca

Sosyal Medyada Paylaşın: