Beni kucaðýna alýp göðsünde kalan son ve ilk solukla yakman için;
hissedebileceðim hiç bir þehvetin kalmayýþý, beni kahrederken söyle,
iyi olmanýn ne kadar zorbaca olduðunu ..
Bu esrarengiz yýkýntýnýn tarihe mal olmayacak belleði, hatýrladýðýn da yaþamý
sen göðü mumyalayarak maviler damlattýn üzerime ..
Oysa ve oysa sarýlsak geçecekti bulunmazlýðý zaafiyet olmaktan..
Þimdi hýçkýr için dolusu belki kemirmem içimi
belki iðrençliðim kusursuzlaþýr ve korkmam artýk bütün olacaklarýn meþakkatli sersemliðinden ..
Yapamam kandýramam seni ve kendimi
okuduðun da okudum demekle kalmayacaðýn bir mirasým olmalýydý sana öldükten sonra ve yaþamýmý býraktým...
Benim senin annen baþkasý deðil, doðururken fazlaca verdiðim canýmýn alçak
teferruatý, inletse de çaresizliðin diye ad koyduðun babalýðý..
Ve sonsuz kere seviþtik seninle utanýyorsan eðer utanýrým neden olmasýn..
Sýðýn ayak bileklerim yerine baþka bir cennetin ödeneðine,
tersinden çivilenmiþ bir haç kadar yarasýl aðlayalým birlikte güzelliðine bunun.
Yazýk kardeþ bile deðilsek ve yazýk olmak için verdiysek bunca çabayý ..
_seni seviþiyorum.
*Megalo Kanyak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.