KENDİME BİR BRONZ SANA BİR ALTIN MADALYA TEŞEKKÜRLERİMİ YÜREĞİNE KOYDUM GünbatımıerkenBehçetBük
KENDİME BİR BRONZ SANA BİR ALTIN MADALYA TEŞEKKÜRLERİMİ YÜREĞİNE KOYDUM
Ben nereye ektim Papatya çiçeklerini Su kýyýsýna mý Dere aðzýna m Görürsen beni hatýrla Göz yaþýmla suladým bir bir Doluya koydum olmadý boþa zaten Omuzum sandým yýkýlan aðaç dallarýný Þimdi neredesin Islanmasýn tuðrasý gözlerinin Ha kýþ mýydý anlamadým Kar suyu kaçtý gözlerime Kibrit suyu açtý sözlerimi Dumaný soyulmuþ zehrini Ciðerlerimde tutsak ettim Býraktým diyemedim Kýrýlan duvarlar dizlerime Býraktým düþüncelerimi þiirlerine Esirin oldum
Her þeyi i mge mi sandýn Betimlemelerden usandým Metaforlarýna yandým Yeni bir yazar aradým elimden tutacak Sararýp soldum Kapýna kul oldum Benim hatam biliyorum Yollarýnda yoruldum Can þairim Sanýrým artýk giderim Kendime bir Bronz Sana da bir Altýn madalya Teþekkürlerimi yüreðine koydum
GünbatýmýferkenBehçetBük
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.