ÜZÜLME.!
Dost sandýklarýn senden birer birer koparsa,
Gerçek dostlarýn gitmez gidenlere üzülme.
Dalýndan kopup düþen sararan yaprak gibi,
En hafif rüzgar ile esenlere üzülme.!
Yola çýktýðýn yaren yolda denk gelenlere,
Deyiþtirilmez yolda merhaba diyenlere.
Gerçek dost kýyaslanmaz dosta benzeyenlere,
Maskesi er yada geç düþenlere üzülme.!
Onlar kendilerini zor günde ifþa eder,
Menfaat tükenmiþse býrakýp çeker gider.
Gerçek dost sözlerini acý olsada söyler,
Kuyunu kazýp yüze gülenlere üzülme.!
Ýyi kötü zor günde dost,"nerdesin"diyendir,
Adresini bilsede bilmesede gelendir.
Ýyi günde dar günde sana kýymet verendir,
Gerçek dost seni bulur satanlara üzülme.!
Sayýsý bir iki üç yada dört olsun yeter,
Tabut dört ayaklýdýr onlar aðýrlýk çeker.
Geriye kalan yarý yoldan geriye döner,
Dostlarýn gücü yeter kaçanlara üzülme.!
Üzülme.! dost diyorum býrak onlar kaybetsin,
Sen hiç terkeden olma tutma gidenler gitsin
Seni seven yanýnda, yüreksizler terketsin,
Layýk olduðu dala konanlara üzülme.!
Kul TÝRYAKÝ yalancý dost çok sen düþman ara,
Çok yüzlü riyakâr dost çok fark atar onlara.
Beddua bile etme o kibirli kullara,
Kibri baþýndan aþkýn olanlara üzülme.!
22 Aralýk 2013
00.05
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.