HÜLYA…

Bu gün hazandan kalan soðuk bir güneþ gördüm
Ve Düþlere sýðdýramadýlar sýcak yanýný...
Sessizlik varken bilmezmiþ insan...
Huzurun senden kaynaklandýðýný...

Sýrra kadem basmýþsa Aþk...
Ýlk durakta durmayarak,
Kaçýrmýþsýndýr çoktan: Aþktan kalaný…
Sen sýrala dur... Yalýndan yalan kalaný...

Kýlýç mý keskin... Beklentiden dönmek mi?
Yoksa yüreðine sýðdýrdýðýný, hayatýna sýðdýramamak mý?

Boþ ver gönül. Boþ...
Doldurmak sende kalsýn.
Dolunca üstü; üzende kalsýn.

Sýð sevgi...
Saðýr dudaklar!
Ve soluk bir ferre âþýkmýþ zaman...
Hadi gitmek var o zaman...

Yol göründü...
Býrakmak gerek yalnýzlýðý kýnýnda...

Sandým. Sandýn... Sandý...
Bilmelisin bir soluktur yaþam...
Ýnsanoðlu var... Birlikte vardý.
Geriye hep var olan; yokluk kaldý...
Sana bana deðil, herkese yokluk kaldý...


Ramazan GÜNEY

Sosyal Medyada Paylaşın:

bonzon Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ASKERLİK SÖĞÜT AĞACI SELAM SANA ŞEHİDİM! Bir Hicranlı Şarkı Çalar VATAN BİLENLER SAĞOLSUN BİR AN HAYKIRIŞ… HÜLYA… Aşk Zamanı İNAT