Karanlýk, korkutuyor beni Odanýn köþesinde, bana dik dik bakan Bir þey deðil, biri duruyor sanki Çatmýþ kaþlarýný, kýzgýn mý kýzgýn; deli gibi. Evrenin yanýtlanamayan tek sorusu Yalnýzlýðýn cevabý vuruyor soðuk beton duvarlardan Koþar adýmlarla geliyor üzerime Elime ilk geçen þarap þiþesini vuruyorum göðsüme Ne kapý açýlýr ne pencere Þeytanlara bayram bu gece Yataðýn altýnda kalmýþ Ne kadar paslý sýr varsa çýkýyor ortaya Saklý hazine sandýklarý açýlýyor oda da Hüzünlü þarkýlarýn ardý arkasý kesilmiyor Bir söz damlýyor dudaklardan Tanrý kulak misafiri oluyor Pençeler, hali hazýrda düþecek o sözü bekliyor Ya ölüm fermaný olacak Ya da yeni bir evrene açýlacak "aþk"
Sosyal Medyada Paylaşın:
HeartBeat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.