Kaçmalıyım

Çýðlýklar atýyorum birbirinden sessiz
Hýrçýn dalgalarýyla eþlik ediyor bana deniz
Görmezden geliyorum insanlarý
Fark edilmediðim yerlerden geliyorum
Öyle yerler ki,
Keþfi bekleyen binlerce gökyüzü
Ayak basýlmamýþ topraklarla bezeli
Yutkunarak içime çekiyorum kendime olan nefretimi
Benliðimi kaybediyorum bazen
Bazý, biraz, bir þekilde,
Her þey, þey, hiçbir þey..
Kelimeler tüm anlamýný yitirdikten sonra
Daha sonra..
Çok daha sonra..
Sonrasý olmayan bir yalnýzlýk
Parazit düþünceler yerleþtiriyor hayallerime
Pas tutuyor düþüncelerim
Eti onlarýn, kemiði benim
Bir yýðýndan baþka bir þey deðil bedenim
Bir fazlalýk ya da bir eksiklik
Bir çokluk var bu iþte
Olmamalý böyle
Bu devran yürümez
Tanrý güdemez insanlarý
Kaçmalýyým uzaklara
Göðün yeþil, yerin mavi olduðu yerlere
Tanrýnýn bilmediði yerlerden sadece birine


Sosyal Medyada Paylaşın: