Þimdi inliyor yürek karanlýk günlerde Kendi için Buzdaðýný eriten ilk sendin daðlarda Sen gülleri olmayan dikenli daldýn
Buzdaðýsýn artýk yürekte Mart ayýnda kýþýn ortasýnda Iþýk saçmýþtýn bir anda yakamozda Soðuk rüzgarla yagan yaðmurda
Buzdaðýna gelmiþtin bir anda bilmeden Yürek erimiþti buzdaðý bilmeden Sesin daðýtýyordu parça parça Sevgi için atýyordu yürekler
Sen varsýn diye erimiþti alacakaranlýkta Okyanusta erimeyecek artýk Buzdaðý yürekte dolunayda Almayacak yürek kimseyi artýk enginlere Atmayacak yürekler artýk birlikte bundan sonra