"Gülsem, aþk anýldýðýnda hep sýzlayacak.
Gülmesem, gülüþüm gül kalacak.
Havva Âdem’in boðazýnda kalan elma ýsýrýðýydý.
Ne zaman tekrar tekrar sevilse Havva,
biliyorum boðazýmda kekremsi bir yutkunuþ olacaksýn.
Bu yüzden ben seni tövbelerle sevdim ey yâr!.... "
kahvelerimde bir içimlik aþktýn
yüreðimin köle sevdasýnda
siyahi yanýmda d u a
beyaz yanýmda
hercai bir vurgundun
arzýn lâl doðuþunda
þimdilerde
bir þarkýnýn içine gömdüðüm küllerini
salýyorum rüzgârýn ölüm yaþlarýna
sevdasýna aþýk olan
gözlerimin damýndan akýyorsun
odamýn sessiz duvarlarýna
tenimin beyazlýðýnda ay düþüm
þiirlerimde saklý bir yakut yeþili
ki, âmâlýðýmda yazýlýrsýn harf harf
alnýmýn eskimiþ çizgilerine
týrnaklarýmdan sökülür l â l a þ k ý n
hazan sevdanýn acýmasýz rollerinde
renklerimi soldurduðun yaz ayýnda
kýþý yaþýyor
sana baðýmlý h a s t a r u h u m
boðazýma düðümlediðim sevdam kanýyor
kulaklarýmý susturduðum yerden
tam da
sensizliði karalanmýþ
bir resmin içine ezberden saklamalarýmda
susan kalbimin feryatlarý
gözlerimin yangýnlarýna iliþiyor
her yerde s e n
yürüdüðüm adýmlarýmda
nefes alýþlarýmda
cehennem zebanileri taþlardan çýkýyor
karanlýðýn çarþafýný yýrtarcasýna
sen tövbelerimin günahý olursun
geliþlerinde
bense sevdasýna mahkum edilen
k
a
ç
a
k
r
u
h
demlenirken kahýr kahvehanesinde
dalgalarýn aksanlarýnda
sahilin sessiz çýðlýk iletileri duyulur
serzeniþlerde sesini öldürürüm
unuttuðun kalbinden kesiyorum
yaramýn en hasarlý yerini
yani yüreðimde öldürürken sesini
gulen daðýtýyor
aklýmýn sensiz ölümlerini
gölgelerde hayalin uçuyor
mezarýmda sen yatýyorsun
teðet geçiyorum kahvelerimde
bir içimlik aþkýný
her þey ölüyor gecenin kan yaþlarýnda
bir tek sen ölmüyorsun ölen kalbimde
yoksulluðumu duanýn ardýna
seni de yetimsizliðimin adresine
uçuruyorum
güvercinlerin beyaz duvaklarýyla
ezberden okuduðum yasin ayetinin
her mýsrasýndan damlýyorsun
ruhum doyarken
eliflerin esreleri çekiliyor
kansýzlýðýnda kan olmayý dileyen
ahmak ruhumda
bir türlü öldüremediðim
aþkýna çokluk koyamadýðým
mülteci bir sevda olursun
daðlarýma kar yaðarken
izbe zamanlarý asýyorum yüreðine
selamýný aforozlara hediye ediyorum
öldün ve kovuldun
bu filmin son sahnesinde
yüreðini ciðerimden söküp atýyorum
üryan ölümlerin kefensizliðini iliþtirirken
göðün ellerine tutunurum
lâl prangalarýný dilime yazýyorum
melekler ruhumdan öperken
arzýn kabul kapýsýnda
hecesinde sensizliði fýsýldayan
aðýtlarýn yolculuðunda gidiyorum
ruhumun saf duruþundan katre katre kanýyorsun
kalbimde y a r a d a n aklýmda peydahladýðým
provasýz ölümlerle gidiyorum
azalarýmý yüreðimin
sükûnutuna emanet ediyorum
eskimiþ göðüs kafesimden
uçuyorsun
pusularýnda mayýn
gözlerinden sinene iþlenen nazým olurum
git ölümleri dudaklarýndan içiyorken
ve, say ki eþkýya bir masalýz
b i r s a r ý v u r g u n z a m a n ý n d a
Sevgili Sebahat en derin sevgilerimle
ikibinonbir
lösev
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.