AYAZ BEBEK

Yokluðun ayazý sýcacýk kundak
Doðunca beledik üþüme diye
Sersefil acýlar emziren kucak
Salladý dizinde e e e diye.

Kükredi havalar, esridi kýþlar
Fakir hanelerde nefesi kesti
Kanlarý donduran arsýz alkýþlar!
Yamalý camlarda buz gibi esti.

Mahalle duyarsýz, mahal duygusuz
Annenin gözünden döküldü gamlar
Gündüzler yarý aç, gece uykusuz
Kuruyan memeden sefalet damlar.

Melekler uykunda deyince, atta
Döküldü son defa agu’lu þarkýn
En uzun koþunu koþup hayatta
Çileni doldurdun, çýkmadan kýrkýn.

Ne kimliðin kaldý ne de bir resmin
Aralýk kapýdan süzüldün yere
Ýçimde ayazlar keserken ismin
Ödenmez hesabýn kaldý mahþere.

Babanla koþturup ömrün peþinde
Kadere bir çalým atamadýn ya…
Gücüne gitmiyor, herkes iþinde
Ha yanmýþ ha sönmüþ, dönüyor Dünya

25.12.2013 17.05
Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: