S E V G İ

Cümleye açýktýr bu kutlu kapý
Nefeste âfiyet bulmaya geldim.
Gönüller ehlinin yurdu bu yapý
Ýzniniz olursa kalmaya geldim.

Düþündüm: “Sen misin, var eden seni?”
Düþündüm, doðada binbir deseni
Düþündüm, yokluktan dolduðum beni
Gururu yerlere çalmaya geldim.

Marazî hayattan saðalmak için
Mâneviyâtýnda yoðalmak için
Huzûrda sorgusuz boðulmak için
Nûrânî deryâna dalmaya geldim.

Arayýþ bitmiyor dertlenen serde
Düþünce yelkeni sonsuz seferde
Sorumun yanýtý; bastýðýn yerde
Havandan suyundan dolmaya geldim.

Ýyi, güzel, doðru, erdemin aþý
Hoþgörü, tevâzû, þefkat kumaþý
Hülâsa senmiþsin duygu nakkâþý
Fýrçanla aðlayýp, gülmeye geldim.

Kökümden biç beni, öðütle öðüt
Aþk elinde yoður bezemi büyüt
Çilende piþeyim benliðimden tüt
Sofranda katýðýn olmaya geldim.

Taþ kalbe sýzarsýn; özünden çatlar
Düþmanlýk savuþur, hýrs ise patlar!
Aðrýlar, sâdece sende rahatlar
Terkibine caný salmaya geldim.

Ne güzel söylemiþ bizi var eden
Âlemi olduran yegâne neden
Ýzninle güç kudret kazanýr beden
Yunusça kadrini bilmeye geldim.

Susuzluðu alýr ocaðýn nârý
Külüne kalýrmýþ ateþin kârý
Dinermiþ âdemin dünyâ efkârý
Derdinle dertlenip ölmeye geldim.

27.05.2012 17.17
29.05.2012 16.30

Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: