DEJAVU
DEJAVU
Uykusuz geceler kapýmýn önünde
Merdiven eþiðinde beni bekliyor
Çok korkuyorum zili çalacak diye
Rüyamý bitirecek gibi geliyor
Güneþin ýþýðý girmez oldu eve
Karanlýk dünyam artýk aydýnlanmýyor
Sabah, öðle, akþam günde üç öðünde
Soframda sadece gözyaþý oluyor
Mazideki günlerim tozlu raflarda
Gözüm sürekli o günleri arýyor
Dinlediðim þarkýlar yok plaklarda
Kulaklarým hafiften aðýr duyuyor
Pencere önünde içi boþ saksýlar
Birbirlerine hallerini soruyor
Baktýðým her duvarda çatlak izleri
Her çatlak izinden hüzün boþalýyor
Yürüdüðüm yer dar patika yollarý
Gün iyice yaþlanmýþ güneþ batýyor
Gece olunca, gökyüzü de hep aðlar
Gözlerinden sürekli yýldýz akýyor
Gözlerim dalar mý acaba uykuya
Vakit yine gece, korkular baþlýyor
Acaba çýkar mýyým ki ben yarýna
Her þey bir dejavu olmaya baþlýyor
CEMAL ULU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.