SEN O KADAR MI SEVMÝÞTÝN BENÝ
Sen o kadar mý sevmiþtin beni
Yüreðinin derinliklerinde
O kadar mý hapsedebildin
En muazzam yerde olduðumu sanýyorken
Bana en kuytu yeri mi layýk gördün
Hiç mi özlemedin beni
Gözlerinin önüne hiç mi gelmedi hayalim
Uykunda bile adýmý sayýklamadýn mý hiç
Sen o kadar mý sevmiþtin beni
Ben her geceyi sabah edemedim özlemimden
Dört duvar arasýnda, karanlýkta, tiz çýðlýklarla
Ellerini vücudumda hissettim hep
Rüyamda göremem diye uyumadým hiç
Resmini düþürmedim ellerimden
Ayný resim sende de olacaktý
Sen o resme kaç defa baktýn ki
Ellerinden kaç defa düþürdün yere
Sen çýplaklýðýnla üþümezken
Ben bedenimde sen olmana raðmen üþüdüm hep
Yokluðunda kendimi gecenin sokaklarýna attým
Aklýmda sadece sen varken
Sýrýlsýklam yaðmura gözyaþlarýmý karýþtýrdým
Her çýkmaz sokaða giriþimde hayalini gördüm duvarlarda
Ellerim ceplerimde, boynum bükük yürüdüm kaldýrýmlarda
Attýðým her adýmda sen vardýn aslýnda
Ben seni gittiðim her yere yanýmda götürdüm hep
Kalbimin en kýymetli mekaný senin yerin
Gözlerimde senin gözlerin var
Sensizken bile, aynanýn karþýsýna geçip
Seninle oldum hep
Seninle konuþtum sürekli
Ben sustuðumda sen de susuyordun karþýmda
Ellerini ellerimde hissetmek ne güzel
Sen o hissi bilir misin ki
Hiç dokunma hissi var ettin mi ellerime
Bensiz uyuyabildin mi geceleri
Sabah uyandýðýnda rahat mýydý ki için
Sen o kadar mý sevmiþtin beni
“Hayatýmýn tek anlamý sensin” demiþtin bana
Anlamsýzlýklar þimdi acý fýþkýrýyorken
Söyle, benim içimdeki acý niye
Hayatýmýn eteklerinde dolaþan
Söyle ne kadar sevdin beni?
Beni hayatýna sýðdýramayan
Söyle çok mu geldim sana?
Avuçlarýmda kaybolup giden meleðim
Tamam, sus, söyleme
Müsaadenle ben gideyim….
YAZAN VE SESLENDÝREN : CEMAL ULU