BEYLER

bu aralar hiç iyi deðilim
baþýmdan bela eksilmiyor
sokaklarým barut kokulu
gecelerim demir parmaklýklar arkasýnda
gün yok ki kavgasýz kalayým
ayan beyan ihanetin oltasýnda
balýk istifi beyler, hanginize yanayým...
.
düþündükçe daralýyor içim
sessiz sedasýz büyüyor isyanlarým
ölen çocuklardan hangisi benim
ellerimde kelepçe, prangalý ayaklarým
kardeþ kurþununa siper caným
direndiðim oyun, bildiðim oyunlardan deðil
sevmek vardý hani, kardeþ olmak
neyin kavgasýndasýnýz beyler
zor mu geliyor, insanca yaþamak...
.

Mehmet Sabri KILIÇ
.

* Vakit, her köþede bir çocuk ölürken...
Sosyal Medyada Paylaşın: