ne sandýn, çekip giderken senden alabildim mi ki yüreðimi seninle büyüttüðüm düþlerimden silebildim mi seni, -sen olmuþ beni- allah biliyor ya bu gün de olsa çeker giderim oysa birlikte açmýþtýk gözlerimizi sevmeye seni bilmem ama ben, seni çok sevmiþtim... . sevda ateþin yanar dururken içimde ve sen yaný baþýmda iken ben ölesiye aç’tým, içim dýþým aþksýz ben avuçlarýnda can çekiþirken kanadý kýrýk bir kuþ gibi okþaman bile kavgalýydý oysa ben kavgasýzdým seninle boynum büküktü, sana sevdalýydým bir türlü anlatamadým... . bilmem hangi daðýn ötesinde yarým lokmaya razýydým yanýmda, yaný baþýmda öyle uzak durdun ki benden, usandým usandým ikimizin yerine sevmekten kovulmuþ gibiydim biliyor musun her þeyi býrakýp giderken senden... . Mehmet Sabri KILIÇ 17 KASIM 2013/ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.