Ne kadar cefa edeceksin dünya!
Kan izini ne zaman sileceksin dünya
Ne kadar yuvalar yýkacaksýn sen
Yenisini ne zaman kuracaksýn dünya
Duymadýn savaþýn gürültülerini
Oðlunu kaybeden anne sesini
Gönülleri yakan ayrýlýk naðmesini
Ne de hastanenin o, gece nalesini
Þükürler bu gece önem vermedi
Aramýzdaký olan eski sorunlarýna
Ýzin verdi koyum dudaklarýmý
Sevgilimin resimdeki dudaklarýna
Hayalimdeki sevginin tadýný çýkardým
Dokundum yavaþca yanaklarýna
Özgürce girdim bu gece rüyama
Düþlerimdeki olan o mutluluðuma
Ne kadar cefa etsede dünya
Adaletle davranýr yalnýz bir konuda
Sonunda her tür insaný bu dünya
Kavuþturur kendi ölüm payýna
Muhammed Ahmedizade