Yýl 1995 geldim Ýstanbul’a bin bir umutla... yaþ yirmi dört cehalet diz boyu ak geliyordu o an koyu
önce iyi gitti taþ toprak altýn nankör deðilim yedim ekmeðini elbette memlekete duyduðum aþk ve özlemle.....
önce damar gitti sonra, kalp yordu beni sonra, iþ sonra, yirmi yýllýk bir iþleyiþ ve oðlumla bir iç çekiþ
göçüyorum memlekete Eskiþehir e göçüyorum içten içe oðul aþký yüreðimde
önce kalbime bir by-pass þimdi kuzuma veda ne yürek dayanýr ne akýl gençliðimi aldýn Ýstanbul ömrümü aldýn iþ,para,pul,taþ toprak altýn YALAN !... bilmez Ýstanbul acýyý yüreðimde dalgalanan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Düşlerimin delisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.