En azýndan ýslaklýðý kalsýn þarkýlarýn Ortasýndan geçsin tramvaylar sokaðýmýzýn O eski öpüþmelerimiz kumrularýn dudaðýnda Mýrýldansýn varsýn Ýstanbul terennümlerle…
Galata Kulesi boþ yere küsmesin Kýzkalesine Ve mahzun kalmasýn son yolcusunu indiren o vapur Haydarpaþa’da akþamlamasýn yarine giden yolcu Ve köpürmesin boþu boþuna boðazýmda ki deniz…
Yosun kokulu mýsralar alýp götürmesin seni uzaklara Raylarýn paslý soðuk kokusu asla vurmasýn yüzüne Bir simitçinin gözlerindeki güneþ parlasýn gözlerinde Üþüyen martýlarýn çýðlýðý vurursa vursun Kanlýca’yý…
“Yedi Karanfil” ezgiler bir kuru gül/dü oysa düþlerimiz Elimizde eskiden kalma seviþmeler Karaya vururken balýklar gibi hayaller Her þeyden daha çok mavi bir de denizden uzaktýk Ayrýlýk sýmsýký sararken ruhumuzu Sen Ankara olurken- ben seni Ýstanbul kadar çok özlüyordum-
“içimden bile gizlerken seni…”
Sosyal Medyada Paylaşın:
DİLEK YILDIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.