Bu gidiş nereye
Ýçi dýþý bir olan insan ne kadar da az kaldý,
Kýsa yoldan para kazanmak ilk sýrayý aldý,
Birinin bu düzene artýk dur demesi gerek,
Çünkü insanoðlu kendini rehavete saldý!
Gönül kýrmak yazýk ki sýradan bir þey oldu,
Gözler herkese öfkeyle ve kinle bakar oldu,
Peygamber þefkatini örnek alan var mý ki,
Kur’an çizgisindeki yaþam sanki hayal oldu!
Kimse nedense kendi hatasýný hiç görmüyor,
Biliyorum diyen, eðriyi doðruyu asla bilmiyor,
Sözlerde duygu yetim, seslerin rengi tükendi,
Ýnsan insaný bir mümin gibi artýk sevmiyor!
Bir Müslüman, Müslüman’a iftira atar mý hiç,
Ýnsan sadece kendi doðrularýyla yürür mü hiç,
Her gecenin sabahý, her kýþýn da baharý varsa,
Sorarým, Allah dostunu inciten iflah olur mu hiç?
Sosyal Medyada Paylaşın:
HALİL ZENCİROĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.