Kör sükûnetler ile yola düþünce erken Emdiðim aþk þarâbý saçaðýmdan akýyor Makber çok uzaklarda henüz vakit var derken Göðsü kesen alazým kýyâm/eti yakýyor
Sað yaným hep târumar vurgun diðer yanýmda Kýblene râm olurum ikliminde gezerken Kalbe dolan hazâným dudakta her ânýmda Serencâmýna koþup leylaklarý ezerken
Issýz gök rahlesinde titriyor ürkek bir ay Aðlarken zembereðin ezelî beþiðinde Sabrýn metânetiyle mihnetsiz ederken sây Öksüz kuþlar bekliyor sarnýcýn eþiðinde
Hüzün aðýyor tene þakaða kar yaðarken Kýrýk dal uçlarýndan sarkýyor tüm günâhým Yalancý baharlardan yýldýzlarý saðarken Mahþeri kuþanýyor özlemle yanan âh’ým
Yine de korkmuyorum uçurumdan düþerken Gömleðini okurum saklayarak döþümde Sol yaným seðirince emânetim yaþarken Nerde yumsam gözümü yâr bulurum düþümde
Þafakta doðan güneþ kuþluða deðin solsa Aþk vâr iken sînemde hicretim o mâhadýr Âh-u zârýn sýzýsý derin mâime dolsa Nihâyetim kanarken çilem hep o þâhadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.