vazgeçtim yetmiþ beþliðinden ter-ü taze bir otuzbeþliðe razýyým dahasý berisi kalmadý dünyanýn oturur beklerim düþsün diye elma aðacýnýn altýnda dilimlenmiþ bir mezelik
bir dere kenarýnda doldururum yarým ölçü suyu üzerine hayalinin meyi yeter bundan sonra yalnýz aðlamaya … ziyasý kaybolan gözleriyle sýzýsýný sardý derenin suyunda eline batan dikenleri sardý aðacýn zamkýyla çekerdi bilirdi anasý çocukluðunda “öyle yap evlat” diye tembihledi
çimenin yeþili bulaþtý üstüne aldýrmadý içindeki kirinden daha çok kirletmedi
dar zamana sýðýþtýrdý yaþamak denilen eylemsizliði ikindi üzerini baðlarken akþama doldurdu geçen zamanlarý ekledi ucu ucuna derenin içine saldý sonra yýkasýn götürsün diyerek bulduðu tüm düþüncelerini
erinmedi… birikti… adý sonuncu bahar olsa da temiz bir baharý içine çekti… serinliðine sevindi ürpermiþti teni sürüp giden vaktin içinde... ...içinde bulduðu hazla irkildi…
A.S.R.A.N. Sosyal Medyada Paylaşın:
asran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.