Saðcý solcu kalmadý, yâr yek haber salmadý Ben çok severken kýzý, beni kale almadý Tam yarým asýr geçti, gemedi de gelmedi Yaram kangren baðladý, aþk kapýmý çalmadý.
Ben unutmak istedim, kalbim kabul etmedi Çok ýsrar ettim de ben, bu kez zaman yetmedi Ahla vah arasýnda, dönüp geriye baktým Koca bir ömür geçmiþ, bu kez yaþ mest etmedi.
Þimdi saçlar ak oldu, gençliðim mazim oldu Duygulandým anarken, gözlerim yaþla doldu Güle baktým, gül solmuþ; karanfil güzel olmuþ O’na aþkýmý sordum, bu kez karanfil soldu.
Bebek, olgun ve yaþlý, yaþadým tam üç evre Hakem oyundan attý, tam biterken ilk devre Kýsa tek bakýþlýk aþk, koca ömrümü yedi Þimdi ak saçlýyým ben, yem-yeþil iken çevre. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.