Tek bir piþmiþ nar düþün; kýrýnca, olur bin nar Kul insan var, kulcuk var; kimisi yâr, kimi kar Bedenler benzeþ olur, bu aldatmasýn gözü Melek var, þeytaný var; arsýz var, arlýsý var.
Ýmam ile þeytan var, her ikisi ak sakal Aslan kýlýklýsý var, kýlýksýz olur çakal Biri "Ya Allah!" derken, diðeri "Ya Yezid! der Pis þeytan çok zekidir; kov kalmaz sakal, makal.
Ýbadet çok çeþitlidir, þeytana kanýp yanma Yezit itine bak ta; O’nu lanetsiz anma Allah’a karþý gelen, "Baþ Melek" oldu þeytan Biz gelelim sadede, her kul Müslüman sanma.
Allah’a karþý geldi, bu Yezid’e yetmedi Farz kýlýndý "ÝMAMET", soysuz biat etmedi Bu da yetmezmiþ gibi, Ehl-i Beyt’i katletti Sonsuz kez lanet olsun, bir tek soysuz etmedi. Sosyal Medyada Paylaşın:
Selim Temiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.