Henüz anamýn saçlarýmý okþadýðý dönemlerdi Doðan güneþle yüzümde tebessümle uyandýðým Kedi köpek yavrularýyla oynadýðým Horoz þekerci amcanýn sesini duyduðumda En þirin halimle anneme koþuþum
Þimdi nerede kaldý o günler Neden bu kadar çabuk büyüdüm Ne acelem vardý ki Bu acýmasýz dünyanýn yükünü sýrtlamaya Dönmek mümkün mü mutluluða
Neydi ki deðiþen hayatýmda Doðan güneþ yüzyýllardýr hep ayný deðil mi Peki neden onun doðuþuyla gülümseyemiyorum Ya horoz þekerci amca Oda mutluðum gibi çoktan öldü mü
Bazen soruyorum kendime Ben ne istediðimi bilmiyor muyum Yoksa Bu dünyadan çok þey mi istiyorum Anlamadým gitti
Þimdi ne var hayatýmda Sadece Bu gün birazcýk ölesim var Yaþanmýþlýklarýmý i mgelere sarmadan Þarkýlarý besteler ile kundaklamadan Sadece soðuk topraða uzanasým var
Kaçýp gitsem diyorum bir çok kez dediðim gibi Gidemiyorum ki hala ayný noktanýn bekçisiyim Kirpiklerim hiç kurumuyor yaþ akmasa da Dilim konuþurken sessizliðe bürünüyor Nedendir bu kadar kasvetin tam ortasýnda oluþum
Anne sana sorsam neden doðurdun beni Kendinizi mutlu etmek için mi Heybeme azýk ettin hüzünü kederi Umutsuzluðun kundaðýna sarýp sarmaladýn beni Keþke kefenlere sarsaydýn beni doðurmadan annem
Þimdi gözbebeklerim sislenmez Dudaklarým sevdaya mühürlenmez Menfaatin kucaðýnda esir olmaz Týrnaklarýmla mezarýmý kazmaz Ýçinde Allah korkusu olmazlarý tanýmaz olurdum be annem
N.C.U ESKÝÞEHÝR 06 ARALIK 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
NURCAN CANDAR UYGUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.