hadi ben öldüm farzet
yýk gözlerindeki benli sevinçleri
ikimiz de ayný masalýn içinde
cayýr cayýr alev ateþ yanmadýkmý nasýlsa
uçurumlardan yükselen
o çýðýn yankýsý her iki yakanda ellerim gibi kalsýn...
bana içinde yürek olmayan
toprak kokan bir cesedi sürüklemek kalsýn....
aynalara dargýn gözlerim
þakaklarýmda kara kara kýþlarla yürünmez
bak ben yürüyorum mahþere
boynumda yaðlý urgan ucunda bir ilmekle...
çökmüþ omuzlarýma abanmýþ saçlarýn
saçýlmýþ yüzüme cennet kokun yayýlmýþ tüm hücrelerime
þiir kýrýntýsý iþte
anlamýný yitirmiþ bir kaç mýsra mýrýldanýrken
toprak kokar çürümüþ dudaklarým...
yüzümdeki derin çizgilere gömülmüþ
acýlara boðulup kaybolmuþ o eski pervasýz gülüþ
buz yeþili gözlerimde hissiz donmuþ...
hadi uzan kopar bir yýldýz göðümden
o martýyla beraber göm göz yaþlarýma umarsýzca
gözlerime sýðýnmýþ senli baharlarý...
biliyorum o masal bitti
ay kanayacak göksuya kan tutacak yakamozlarý...
gece kan kusacak alaca þafaklara
hadi yumdum gözlerimi usul usul öldür artýk beni...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.